اشعار شاعران

کمی گذشت کـــه خود را کنار من جا داد

کمی گذشته و انگار چانه اش گرم است

مودب است و صدایش ملایــم ونرم است

گلایــــه می کند از روزگـــار دور و برش

و اینکه خم شده از درد زندگی کمرش

بگو که سوسک چه از آدمییتش کم بود :

کــــه جا نشین خدا روی خــاک آدم بود

تمــام عیب من این دست و پای بد رنگ است

که با دو شاخک و بال و سرم هماهنگ است

چهــــار پا و دو دست مـــرا چکش نــــزنید

و دور خانه ی من سم سوسک کش نزنید

آهای حرف من بـی نوا حسابی بود

و عاشقانه ترین حرف تو حبابی بود

شما که طالب آزادی و رفاه من اید

به جان مادرتان تــــوی کله ام نزنید

...

نگفته جمله ی آخـــر کــــه قلب او وا ماند

و نقش کفش کسی روی پیکرش جا ماند

-------------------------------------------------